Raphaël Buedts

Ode aan Raphaël Buedts

De sluimer 
van de dingen 
in het afgeknotte al verweerde 
onbepaalde 

het eigenzinnig 
onvolgroeide, het ovaal 
dat hoofd en oorsprong is 

het ongedaan gemaakt 
volmaakte, de in zijn beitel 
stokkende 
hardnekkigheid 

de randen van het 
onverwachte, het afschuinen 
van evenwicht, het halfverheven 
geometrisch licht 

het schaafsel 
dat de aarde dempt. 

Roland Jooris uit Het atelier van het landschap