Ergo Pers Home
  
l

  
  
 
 

In april 2003 verscheen bij Ergo Pers een boek in wording: Bres, met gedichten van Leonard Nolens en etsen van Dan Van Severen. Daarin staan drie al in Leonard Nolens' vorige bundels opgenomen reeksen, plus een vierde cyclus van twintig lange gedichten die hier voor het eerst verschijnen en zelfs de aanvang vormen van dit boek. Ze werpen een levendig licht op het voorlopig geheel van Bres. Vier reeksen, samen goed voor vierenveertig gedichten, staan hier voor het eerst bijeen.

Dan Van Severen tekende voor deze uitgave vier etsen. Vertrekkend van het kruis, dat vaak als basis fungeert in zijn werk, ontstond een reeks verinnerlijkte etsen die een contrapunt vormen bij de gedichten van Nolens.

De oplage van deze editie bedraagt 52 Arabisch genummerde exemplaren, gedrukt op Hahnemühle 230 g. Bij elk exemplaar hoort een suite van vier door Dan Van Severen gesigneerde en genummerde etsen. Alle exemplaren werden in het colofon gesigneerd door Leonard Nolens en Dan Van Severen. De tekst werd gezet uit Bembo corps 18 en gedrukt door Rein Ergo, de etsen werden gedrukt door Henrie Hemelsoet.
Het boek telt 78 bladzijden, de afmetingen zijn 28 cm x 35 cm, foedraal met opdruk.

   
   

         

Etsen van Dan Van Severen voor Bres, 2003.

   
         
  De poëzie van Leonard Nolens (1947), die in 1969 debuteert met barokke, experimenteel aandoende gedichten, behoort tot de meest absolutistische oeuvres in de Nederlandse literatuur. Halfweg de jaren tachtig treedt in zijn werk een versobering op. Zijn bezwerende stijl maakt plaats voor een parlando-achtige toon die niettemin de diepe gedachte niet schuwt. In 1986 publiceert Nolens De gedroomde figuur, zijn eerste bundel bij een Nederlandse uitgever. De bundel vormt het begin van zijn grote doorbraak, een periode waarin zijn werk de ene na de andere onderscheiding te beurt valt. In 1998 verschijnt de vierde druk van Hart tegen hart, waarin alle bundels staan die Nolens tussen 1975 en 1996 gepubliceerd heeft, maar oud zijn de thema's die de dichter obsessioneel en virtuoos in talloze modulaties herneemt, ook in zijn bundel Manieren van leven (2001). Vader, moeder, kindervragen, jeugdportretten, afscheidsfeesten, stadsgezichten, vrienden, alleenzijn, alcohol en God en geld, een vrouw en het gedroomde boek: wie of wat er ook wordt opgeroepen, altijd zijn de gedichten van Nolens meerstemmige vormen van denken, beeldende wijzen van handelen, noodzakelijke middelen van bestaan, kortom compacte manieren van leven. Elk gedicht is een gedraging, elke cyclus is een hecht maar explosief gedragsgaspatroon. Naast poëzie publiceert Nolens sinds 1989 vier opgemerkte dagboekdelen. Ook hier wordt de zoektocht naar de relatie tussen poëzie en identiteit voortgezet.    
         
         
  Dan Van Severen neemt een sterk individuele plaats in binnen het verschijnsel van de na-oorlogse abstracte schilderkunst in België. Zijn vocabularium is gebouwd op eenvoudige geomeytrische motieven : vierkant, rechthoek, ruit, cirkel, ovaal. Uit de combinatie van vierkant en rechthoek distilleert hij de kruis-vorm, het universele teken dat de uiteindelijke sleutel van al zijn composities vormt.

Het kruis is altijd aanwezig, zowel zichtbaar als onzichtbaar. We kunnen niet ontsnappen aan de aura die dit oerteken omgeeft: of het nu omfloerst of in volle naaktheid voorgesteld wordt, eenmalig van karakter is of zich herhaalt. De lotsbestemming van het kruis is intrinsiek aanwezig. Het wordt binnenin hetzelfde oppervlak herhaald of vermenigvuldigt zich op verschillende doeken. Het kruis en zijn veelvoud wordt vooraf bepaald door het gegeven support. Dit teken concentreert zich op zichzelf en sluit zijn eigen aanwezigheid af.
   
    Eerder verscheen bij Ergo Pers reeds Solesmes, een essay van Roland Jooris en De ovale dakkkamer, prozagedichten van Pierre Reverdy.
Dan Van Severen maakte voor beide boeken een koperets.
   
         
         

 

 

 

 

 

copyright © ergo pers 2003
site design by Zeuxis