Ed Ruscha's kunstenaarsboek Nine Swimming Pools and a Broken Glass, gepubliceerd in 1968, betekende een verandering ten opzichte van zijn eerdere fotografische publicaties, zoals Twentysix Gasoline Stations uit 1963 of Various Small Fires and Milk dat speelt met zowel de betekenis van het woord vuur als met het taalkundige beeld van het begrip.
Terwijl zijn eerdere werken zich richtten op alledaagse onderwerpen die het stadslandschap van Los Angeles als onderwerp hebben, zoals benzinestations en parkeerplaatsen, waagde Nine Swimming Pools and a Broken Glass zich op een ander terrein van visuele verkenning. Het mondaine wordt hier ook herleid tot iets alledaags en banaals.
Nine Swimming Pools is Ruscha's enige boek met kleurenfoto's. De zwembaden, die er zijn in verschillende maten en vormen, zijn allemaal zonovergoten en uitnodigend leeg. Maar de laatste foto is een geënsceneerde foto, waarop een gebroken drinkglas op een blauw glasblad ligt, wat een schokkend einde geeft aan een anders zo rustige reeks.
Een van de curiositeiten van dit boek van vierenzestig pagina's is dat de tien kleurenplaten schijnbaar willekeurig verspreid zijn over een paar dozijn blanco pagina's. Deze schikking was de goedkoopste manier om de foto's te drukken, en Ruscha hield ook van de titel Nine Swimming Pools, het mochten er dus niet meer zijn.

Ed Ruscha:

«This was the cheapest way to have the color printed so I just let the blank pages fall as they did,” Ruscha explains. “I could have added one or two more swimming pools at no extra cost, but I wanted the thing to be ‘nine’ swimming pools rather than ‘eleven »[10].

Nine Swimming Pools was Ruscha's achtste kunstenaarsboek. In dit boek zette Ruscha zijn documentatie van het landschap van Los Angeles voort, een thema dat centraal zou staan in veel van zijn werk. Deze keer richtte hij zijn aandacht echter op zwembaden, die een typisch aspect van de Zuid-Californische cultuur symboliseerden. De foto's zijn allemaal genomen van zwembaden in goedkope hotels in Las Vegas. Elke foto in het boek toont een ander zwembad, vaak zonder mensen, en de beelden worden gepresenteerd zonder begeleidende tekst.

De opname van "a Broken Glass" in de titel is intrigerend, omdat het een element van narratieve onderbreking toevoegt aan de verder rechttoe rechtaan documentatie [7]. Het roept vragen op en nodigt kijkers uit om na te denken over de betekenis van dit gebroken glas in de context van de serene opeenvolging van zwembaden.

"Nine Swimming Pools and a Broken Glass" vertegenwoordigt een verschuiving in Ruscha's artistieke universum, weg van het banale en alledaagse om meer complexe en cultureel beladen onderwerpen te verkennen. Het is een bewijs van zijn vermogen om de essentie van een plek vast te leggen.

Ed Ruscha, geboren in 1937 in Omaha, Nebraska, is een invloedrijke kunstenaar die wordt beschouwd als een pionier van het kunstenaarsboek. Zijn unieke benadering van het boek als kunstvorm heeft een blijvende stempel gedrukt op de wereld van de hedendaagse kunst en literatuur.
De combinatie van picturale motieven en woorden of zinnen kenmerkt de schilderijen van Ed Ruscha. Ruscha maakte zijn eerste woordschilderijen - met olieverf op papier - in Parijs in 1961. Woorden en zinnen fungeren vaak als symbolen en motieven in zijn werk, maar boeken als kunstobjecten zijn een frequent uitdrukkingsmiddel en de kunstenaar heeft een verbazingwekkend scala aan visuele middelen ingezet om het lezen als betekenisgevend proces te verkennen.
Zoals hij zelf opmerkte in een interview in 1989:

«Words are pattern-like, and in their horizontality they answer my investigation into landscape ... they are almost not words--they are objects that become words.»

Ruscha werkte enige tijd als commercieel illustrator en grafisch ontwerper. Deze aantrekkingskracht op combinaties van woord en beeld heeft Ruscha natuurlijk naar het boek als kunstvorm geleid, en woorden werden zowel object als onderwerp van zijn schilderijen en grafische kunst.

«I began to see books and book design, typography, as a real inspiration. So I got a job with a book printer. He taught me how to set type, and then I started to see the beauty of typography and letter-forms. Somehow that led me off on this little path, almost like a bumper car, you know.» [13]

 

In de jaren 60 begon Ruscha met het creëren van wat hij zelf "artist's books" noemde. Zijn meest iconische werk uit die periode is Twentysix Gasoline Stations (1963), een boek dat letterlijk afbeeldingen toont van 26 benzinestations langs Route 66, van Los Angeles tot Oklahoma. De beelden zijn nuchter, zonder franje, en lijken de alledaagse banaliteit van het landschap te huldigen. Dit werk markeert het begin van zijn verkenning van de relatie tussen tekst en beeld, een thema dat door zijn hele carrière zou blijven resoneren.
Het lange, tot een accordeon gevouwen Every Building on the Sunset Strip biedt de kijker een dubbel fotografisch overzicht van dit historische deel van Sunset, een van de belangrijkste verkeersaders van de stad.
Crackers (1969) beschrijft een serie foto's een absurd voorval waarin een mannelijke performer (Larry Bell) een salade maakt op een hotelbed en een vrouw uitnodigt om zich uit te kleden en erop te gaan liggen. De hoofdpersoon trekt zich vervolgens terug in zijn eigen hotelkamer om er alleen een doos crackers te eten. Het boek illustreert het korte verhaal van Mason Williams "How to derive the maximum enjoyment from crackers" (1967), de tekst staat op de binnenkant van de achterflap. Crackers, opzettelijk gefotografeerd als een verzameling filmscènes, was de basis voor Ruscha's film Premium uit 1970.

Ruscha's kunstenaarsboeken zijn vaak minimalistisch van aard, gekenmerkt door heldere, eenvoudige ontwerpen en het gebruik van alledaagse taal. Hij combineert afbeeldingen en tekst op een manier die de betekenis en interpretatie van beide elementen uitdaagt. Zijn boeken behandelen uiteenlopende onderwerpen, van zwembaden tot parkeerterreinen, van palmbomen tot woestijnlandschappen, en ze belichamen vaak de karakteristieke verfijnde humor en de subtiele kritiek op de consumptiemaatschappij die Ruscha's werk kenmerkt.
Ruscha wilde dat deze en latere boeken op commerciële publicaties zouden lijken. "Ik probeer geen kostbaar boek in beperkte oplage te maken, maar een massaproduct van hoge kwaliteit. Al mijn boeken zijn identiek. Ze hebben geen van de nuances van het handgemaakte en ambachtelijk gemaakte boek in beperkte oplage. Ruscha gebruikte aanvankelijk gangbare boekhandeltechnieken en drukte in grote oplages om deze vorm van kunst goedkoop en beschikbaar te maken voor een groot aantal mensen.

Artists' books

Tussen 1962 and 1978, publiceerde Ruscha een reeks kleine kunstenaarsboeken:

Twentysix Gasoline Stations, 1963
Various Small Fires, 1964
Some Los Angeles Apartments, 1965
Every Building on the Sunset Strip, 1966
Thirtyfour Parking Lots, 1967
Royal Road Test, 1967 (met Mason Williams en Patrick Blackwell)
Business Cards, 1968 (met Billy Al Bengston)
Nine Swimming Pools and a Broken Glass, 1968
Crackers, 1969 (met Mason Williams)
Real Estate Opportunities, 1970
Babycakes with Weights, 1970
A Few Palm Trees, 1971
Records, 1971
Dutch Details, 1971
Colored People, 1972
Hard Light, 1978 (met Lawrence Weiner) [4]

 

De 16 kleine kunstenaarsboeken die Ruscha blijven definitieve klassiekers van het genre.
Stains (1969), waarin Ruscha 75 bladen met vlekken samenbracht wordt hierbij zelden vermeld, hoewel deze verzameling van vlekken op papier volgens de catalogue raisonné als boek vermeld wordt.
Als grafisch kunstenaar en als fotograaf maakte Ruscha ook enkele prestigieuze uitgaven, zoals Flipping, Kicking, Howling, Rolling, Sitting, Standing, Climbing, Telling, een luxe kunstenaarsboek uitgegeven in 1988 door Sam Francis' Lapis Press met acht originele etsen van Edward Ruscha, en het spraakmakende Sayings from Mark Twain's Pudd'nhead Wilson (1995) een livre de peintre waarvoor Ruscha tien lithografieën creëerde [8]. Voor dezelfde uitgever maakte hij Untitled from Blank Signs (2004), een portfolio met vier aquatint etsen. Als graficus weet hij complexe grafische technieken naar zijn hand te zetten en in te passen binnen het idioom van zijn werk. Ook voor On the Road, (2009), een kunstenaarsboek naar de klassieke roman van Jack Kerouac zou hij teruggrijpen naar het klassiek luxueuze format van het livre d'artiste.

Ruscha's kunstenaarsboeken bleken zeer invloedrijk te zijn en vele kunstenaars reageerden op zijn publicaties of werden er door beïnvloed. Een van hen was Ruscha's tijdgenoot Bruce Nauman. Onder de titel Burning Small Fires (1968) verbrandde hij Ruscha's boek Various Small Fires en fotografeerde het proces. Meer dan veertig jaar later verplaatste de fotograaf Charles Johnstone Ruscha's Twentysix Gasoline Stations naar Cuba, wat resulteerde in het portfolio Twentysix Havana Gasoline Stations (2008). Een recent eerbetoon is One Swimming Pool (2013) van Elisabeth Tonnard, die een van de foto's uit Ruscha's Nine Swimming Pools and a Broken Glass (1968) opnieuw fotografeerde en vergrootte tot het formaat van een klein zwembad, bestaande uit 3164 pagina's van dezelfde grootte als de pagina's in Ruscha's originele boek. De pagina's van dit 'zwembad op een plank' kunnen worden losgemaakt om de levensgrote installatie van een zwembad te creëren.[6]